Bir Dil Bir İnsan

Niye yabancılar “Merhaba Türkiye”, v.b. lafları yeni konuşmaya başlayan çocuk gibi yarım yamalak söylediğinde sevimli oluyor da biz bir şeyler söylemeye çalıştığımızda kendimizi aptalmış gibi hissediyoruz?

Toplum olarak zeki insanlarız. Sadece “Ay şimdi benim için ne derler?”, “Hişt ayıptır.” sözleriyle büyütüldüğümüz için olsa gerek kendimize aptal etiketini vurmak kaçınılmaz oluyor. Aslında hiç kimse anadilini bile pat diye şakır şakır konuşmaya başlamıyor.

“Bir dili etkin kullanmak çeşitli becerilerin gelişmesiyle ilgili bir durum.”

İster anadilimiz olsun ister yabancı dilimiz olsun her ikisinin beynimizde depolanması, nöronlar arasında bağlantıların oluşması ve ortaya çıkış süreçleri aynı. Bir dil önce sırasıyla dinleme, anlama, konuşma, okuma ve yazma becerilerinin gelişmesiyle etkin kullanılabiliyor. İşte tam da bu sebepten okullarda öğrendiğimiz ve belli bir süreç içinde adım adım verilen yabancı dili hemen konuşamıyor, yazamıyoruz.

Bu kesinlikle IQ’muzun yetersizliğinden değil! “Ben aptal mıyım? Nasıl olurda dünden bahsederken şimdiki zamanın fiil çekimini kullandım.” yerine, “söylemek istediğimi bir daha ki sefere şöyle söylersem daha doğru ifade etmiş olurum.” deseniz kendinizi nasıl hissederseniz? Düşünün bir kere hayatta neleri başardınız adım adım…

Sadece belli zaman dilimlerinde başvurduğunuz yabancı dilinizde yaptığınız hatalarda kendinizi oradan oraya vurmak, utanmak, “eyvah” deyip paniğe kapılmak yerine bir daha ki sefer bunu böyle söyleyeceğim öylesi daha doğru olur deseniz kendinize ne kadar da adil davranmış olursunuz değil mi?